Sedacja wziewna nazywana jest potocznie gazem rozweselającym to mieszanka tlenu i podtlenku azotu. Gaz podawany jest w odpowiednich proporcjach umożliwiających uzyskanie zniesienia niepokoju, strachu a tym samym wyciszenia pacjenta. Podtlenek ponadto wykazuje działanie znieczulające.
Pacjent przez cały czas trwania zabiegu pozostaje w kontakcie z lekarzem – co jest bardzo ważne z punktu widzenie bezpieczeństwa. Sedacja oprócz przypadków strachu i lęku zalecana jest dla dzieci nadpobudliwych, z padaczką oraz wymiotami na tle nerwowym. Zmniejsza ryzyko napadu spowodowanego stresem.
Po dokładnym wywiadzie lekarza z pacjentem bądź opiekunem pacjenta (w przypadku osób niepełnoletnich) lekarz dobiera odpowiedni rozmiar maseczki zapachowej. Maseczka podłącza jest do aparatu sedacyjnego, pacjent zaczyna oddychać przez nos. Sam gaz jest bezwonny, ale dzięki zapachowej maseczce odczuwalny jest przyjemy zapach.
Wprowadzenie w stan sedacji zajmuje zwykle około 5 minut. Jak wyżej wspomniano podtlenek ma lekkie działanie znieczulające jednak w przypadku głębokich ubytków konieczne jest podanie dodatkowego znieczulenia.
Pod koniec zabiegu podawany jest czysty tlen, dzieki któremu po kilku minutach gaz rozweselający przestaje działać.
Sedacja wziewna rozwiązuje problemy dzieci, które wykazują dużą niechęć do leczenia. Z czasem możliwe jest stopniowe odstępowanie od stosowania gazu. Pacjenci, którzy oswoili się z leczeniem, nabrali zaufania do lekarza często nie potrzebują już sedacji.
